Geçici Maddeyle Kalıcı Af” mı?
Türkiye Gazetesi’nde yer alan kulis bilgileri, kamu vicdanını derinden sarsacak bir tabloyu işaret ediyor. Suça karışmamış teröristler için “geçici maddeyle” bir yıl süre tanınması, fiilen örtülü bir af tartışmasını yeniden gündeme getiriyor.Devletin terörle mücadelesi, sadece silahlı çatışma değil; adalet, caydırıcılık ve şehitlerin emanetine sahip çıkma meselesidir. Bugün “suça karışmamış” denilerek çizilen çerçevenin yarın nasıl esneyeceğini bu ülke daha önce defalarca gördü. Dağda bulunmak, örgüt saflarında yer almak, lojistik destek vermek “suç” değil midir? Terör örgütü üyeliğinin kendisi başlı başına bir suç değil midir?Getirilmesi planlanan düzenleme;Sınırda teslim alınma,Hapse girmeme,Beş yıl adli kontrol,İstedikleri yerde ikamet,Beş yıl sonunda tüm suçlamaların düşmesi…Bunların toplamı, adı konulmamış bir toplumsal hafıza silme girişimidir. Şehit ailelerine “adalet”, gazilere “onur”, topluma “hukukun üstünlüğü” ne kadar anlatılabilir?Daha da vahimi; örgüt yöneticileri kapsam dışı bırakılırken, tabanı için “yumuşak iniş” planlanmasıdır. Bu yaklaşım, terörü parçalayarak meşrulaştırma riskini taşır. Yarın bir başka yapı için de benzer bir “geçici madde” konuşulmayacağının garantisi var mı?Elbette devlet, teslim olmayı teşvik edebilir. Ancak bu, hukukun sınırları içinde, net ve caydırıcı bir çerçevede yapılmalıdır. Terörle mücadelede gri alanlar büyüdükçe, bedelini hep toplum öder.Soruyoruz:Şehitlerin hesabı kime sorulacak?Adalet duygusu nasıl korunacak?“Suça karışmamış” tanımını kim, hangi ölçütle yapacak?Terörle mücadele, geçici maddelerle değil; kalıcı adaletle kazanılır. Aksi halde bugün “teslim olan” yarın “mağdur”, öbür gün “hak sahibi” ilan edilir. Bu ülke, bunu kaldıracak bir hafızasızlığı hak etmiyor.